Monday, July 23, 2012

Mega Bangna


อะแฮ่มๆ.. เกริ่นๆเริ่มเรื่องไม่ค่อยถูกเลยทีเดียวเนื่องจากเรื่องราวที่อยากเขียนมีมากมายเกินกว่าจะเขียนหมด
เคยเขียนไดอารี่อยู่สองสามที่ เขียนมานานหลายปี และหยุดเขียนไปหลายปีเนื่องจากสังคมเปลี่ยนอะไรๆก็เปลี่ยน

วันนี้มีโอกาสได้มาเขียนอีกครั้งก็อยากเก็บไว้เป็นบันทึกเอาไว้อ่าน

หลายครั้งนะที่กดไปอ่านไดอารี่(อันเก่าที่เคยเขียนจากที่อื่น)ย้อนหลัง อ่านไปก็ยิ้มไป
เพราะอะไรนะหรอ... มันเหมือนเป็นตัวกระตุ้นความทรงจำในตอนนั้นขึ้นมา
ไม่ว่าจะเป็นเรื่องราวหรืออารมณ์ที่กำลังเขียนอยู่ คิดไปคิดมา ..ฮื่มเราเด็กมากจริงๆ

เริ่มเขียนครั้งแรกตอนอายุเด็กมากๆจำตัวเลขแน่นอนไม่ได้(ตอนนั้นยังใช้ชีวิตอยู่ที่ประเทศสวีเดนประมาณ 13ปีได้)
และหยุดเขียนตอนอายุ 20 ผ่านมาหลายปีจนถึงวันนี้ก็อยากจะบันทึกใหม่อีกครั้ง

เรื่องราววันนี้เสนอเรื่อง Mega Bangna ดีกว่าเนอะ

หลายคนคงเคยไปมาแล้วและหลายคนยังคงไม่เคยไป
มันก็คือสถานที่ชอปปิ้งแห่งหนึ่งซึ่งโครงสร้างจะทำคล้ายๆกับต่างประเทศคือมีทั้ง indoor and outdoor
จะทำลานจอดรถสไตล์ต่างประเทศซึ่งเน้นทางเข้าออกวนหลายเส้นทางเผื่อกรณีฉุกเฉินนั่นเอง
และที่สำคัญสำเสนอ IKEA เพราะอะไรนะหรอ
(ความชอบส่วนตัวคงเพราะเห็นป้ายแล้วรู้สึกเหมือนตัวเองอยู่สภาพแวดล้อมในสวีเดนอีกครั้งกระมัง)
ที่ไป Mega Bangnaบ่อยมากคงเพราะอยู่ใกล้บ้านมากๆ (2km) ไม่นับระยะทาง u-turnนะครับซึ่งไกลได้โล่ห์

ร้านที่กินประจำคงหนีไม่พ้น Ai Japanese Village

เป็นร้านอาหารที่ผมชอบมากไม่ว่าจะมาทานกับแฟนหรือครอบครัว
เพราะมีอาหารหลากหลายให้เลือกครับแต่ที่ชอบที่สุดเห็นจะเป็น Okonomiyaki
มันก็คือพิซซ่าญี่ปุ่นนั่นแหละครับรสชาติคล้ายๆทาโกยากิแต่อร่อยกว่าเพราะมีเครื่องเยอะกว่าแป้ง
ผมกินทาโกยากิแต่ละที่ไม่เคยประทับใจกัดไปเจอเศษปลาหมึกไม่ถึงเสี้ยวเล็บ -"-
และที่สำคัญราคาไม่ได้โหดไปซะทีเดียวครับ

ยิ่งเวลาไปกับเพื่อนหลายๆคนแล้วสั่ง Okonomiyaki หลายๆชุดแล้วมาละเลงลงกะทะกันเองยิ่งมันส์อย่าบอกใครเชียว
แต่ถ้าไปทานกับครอบครัวมักไม่ได้มีโอกาสลงกะทะเองซักเท่าไร (ผู้ใหญ่ไม่ชอบอะไรยุ่งยากและกลิ่นที่ติดผม)


Twitter :: damnboiz
Facebook :: damnboiz
Instagram :: damnboiz

4 comments:

  1. อ้าว...กำลังอ่านเพลินๆ จบซะละ :3
    บ้านอยู่ตรงไหนคะ โบว์บ้านอยู่แถวอุดมสุข
    ก็ใกล้ Mega เหมือนกัน แต่ไปหนเดียว...

    คนเยอะ คนแน่น เลยขี้เกียจไป รอคนซาลงหน่อย

    ReplyDelete
  2. พุ่มยังไม่เคยไปเลยอ่ะ
    เคยผ่านไปแถวนั้นครั้งเดียวเอง


    มันไกล บ้านมาก
    แต่ที่จริงมันก็น่าสนุกจริงๆอะแหละที่ได้ลงมือทำเองกินเอง



    พุ่มก็คิดอยู่ตั้งนาน เรื่องที่จะกลับมาเขียนไดอารี่อีกครั้ง
    ว่าจะทำเว็บไหนดี
    บางทีสมัครไว้แต่ไม่ได้เขียน รังเลมาก
    สรุปก็มาลงที่ blogspot นี่แหละ เพราะมีเพื่อนๆจะ สตอรี่ไทย ^^

    ReplyDelete
  3. กะเรียนจบแล้วแต่งงานเลย 555 แต่จบปอโทนะ :}
    มันลึกซึ้งมาก จนแบางทีทุกวันนี้ก็ยังไม่น่าเชื่อว่าจะเกิดขึ้นได้...

    อ่อวินด์มิลล์ อยู่ในวินด์มิลล์เลยปะคะ ถ้าเข้าทางบางนาตราดโคตรลึกเลย
    โบว์มีญาติห่างๆ อยู่ในนั้นอ่ะ พอเข้าไปมันจะแบ่งเป็นพวก อีส นอรธ์ เวส ไรนั่น
    โบว์ต้องไปเวส แล้วมันก็แยกๆไปอีก มีวันนึงหลง == ไปนอร์ธ
    น่ากลัวมาก แบบฝนก็ตก ขับรถวนๆไป เอ้ออ...เจอแต่บ้านหลังใหญ่ๆ แบบในหนัง
    แล้วก็มีพวกบ้านร้าง โคตรน่ากลัวเลย 555 ไปเวลาโพล้เพล้ซะด้วย...

    สรุปวันหลังไปอีก โบว์ไปเข้าทางกิ่งแก้วละ ซอย 13 รึเปล่าไม่แน่ใจ
    เข้าด้านหลัง แลดูไม่งงดี 555 :}

    ปล.แต่ก็มีเรื่องแอบฮา ตอนนั้น pantip มีเรื่องไส้กรอกเซเว่นที่มี 9 ชิ้นไอ่ที่เป็นรมควัน
    เวลาผ่านบ้านเจ้าสัวซีพี นึกอยากจะปาไข่เน่า 555 แต่มีฮากว่านั้น ไปบ่นให้ป้าฟัง
    ประมาณว่า ซื้อแล้วให้ดูด้วยไรงี้ บอกว่าเค้าโกงนะ ป้าบอกว่า เป็นเพื่อนป้าเอง กริบเลยจ้า 555
    ความเงียบเข้าปกคลุม และไม่กล้าเอ่ยปากอีก ฮ่าๆๆ

    ปล.โบว์ไม่ชอบคนเยอะอะค่ะ ตอนไปตอนนั้นเหมือนยูนิโคล่เซลล์หรือไง คนเยอะมากกกกก

    ReplyDelete
  4. เค้าไปมา2ครั้งเองงงงงง มันไกลมากกก และคนเยอะมากด้วยอ่ะ เพราะนิกไปได้ก็แค่เสาทิด
    แต่อยากไปกิน Okonomiyaki ได้ทำเองด้วยย น่าอร่อย 55555555

    ReplyDelete